Blamage voor Witteveen&Bos en NCG Alders

Ingenieursbureau Witteveen & Bos betuigt spijt. Dat is mooi, denkt u nu misschien. Maar helaas, dat is het niet, het is een blamage. Dit bureau heeft bij 1.800 woningen onderzoek gedaan naar aardbevingsschade en niets gevonden. Nul komma nul, nada. Terwijl de woningen wel boven de Groningse gasbel staan. Of aan de rand, maar dat is nog steeds erboven en niet erbuiten. Er waren wel schades, maar die kwamen door te hard met deuren slaan en te dicht langsrijdende vliegtuigen. Niet door de NAM!

Nu hebben we hier ook een Nationaal Coördinator Groningen (NCG) , Dhr. Alders. Hij omarmde de uitkomst van het onderzoek en liet daarmee 1.800 huiseigenaren in de kou staan. Ik schreef er eerder over in ‘het verraad van Alders’.

forest-682003_1280Vervolgens krijgt Witteveen&Bos spijt: “we weten nog te weinig over de bevingen en de schade die ze veroorzaken. En dat ligt aan het meetnetwerk, niet aan ons.” Eerst doen ze zogenaamd transparant en wetenschappelijk onderzoek en drie maanden later zeggen ze opeens: ‘oeps, we hebben ons vergist. We zijn veel te ver over onze kennisgrenzen gegaan, we zijn verdwaald, we kunnen door de bomen het bos niet meer zien.’

Misschien komt de schade dus wél door de NAM. Wie het weet mag het zeggen. Ik weet in ieder geval één ding zeker. Dit is een blamage, voor zowel Witteveen&Bos als NCG Alders. Ik heb geen bos nodig om te zien dat hier koppen gaan rollen.

 

Hans Alders in het hol van de leeuw

Zo zou je het kunnen noemen, als Alders komt praten met leden van de Groninger Bodem Beweging (GBB). Gisteravond om half 10 (hij was al wat vermoeid van zijn eerdere bezoek aan Holwierde), was het zover. Hij zette zich op het podium, at een plakje cake en keek de zaal in. Wat zag hij? Een zaal vol mensen in alle staten van moedeloosheid, boosheid, beleefdheid, kritischheid, bedroefdheid, uitgeputheid, vasthoudendheid en ga zo maar door.

Maar geen leeuwen. Niet dat ze er niet waren, maar hij zag ze niet. Want hij zag alleen zichzelf. Ik, Hans Alders doe mijn stinkende best. Ik, Hans Alders, zeg in alle eerlijkheid. Ik, Hans Alders, loop niet aan het lijntje van EZ (u mag zelf invullen aan wiens lijntje hij wel loopt). Ikke, ikke, ikke …………………….  Zo vervult van zichzelf dat hij niet zag hoe de leeuwen in de zaal steeds getergder werden, hoe sommige wegliepen om erger te voorkomen.

lion-1745289__340 (1)

Er bevindt zich een gapend gat tussen deze Nationaal Coördinator Groningen  en de Groningse werkelijkheid. De man die de opdracht heeft de bewoners centraal te stellen, herkent geen leeuw zelfs niet als de zaal er vol mee zit. Hij ziet alleen zichzelf.

Verslagen ging deze leeuwin na afloop naar huis. Hoe moet het ooit nog goed komen met Groningen?

 

 

G.dv..d.g.dv.r

Meestal ben ik van de nuance, maar vandaag even niet. Want vandaag was de Tweede Kamercommissie Economische Zaken op werkbezoek in Groningen. Ze komen hier jaarlijks om met eigen ogen te aanschouwen hoeveel scheuren er nu weer bijgekomen zijn. In onze huizen en onze harten.

Wat hebben ze geleerd vandaag? Een paar antwoorden, gelezen op Twitter.

Belangrijke boodschap: huizen zijn beschadigd, maar mensen ook! Angst, wanhoop, frustratie (Frank Wassenberg, PvdD)

Schrijnende verhalen in de kerk (Antje Diertens, D’66)

In monumentaal Provinciehuis Groningen benadrukt de burgemeester hoe complex de uitdaging is om vertrouwen te herstellen (Stientje van Veldhoven, D’66)

We komen op heel veel plekken vandaag in Groningen; net indrukwekkende gesprekken gehad met sterke vrouwen in Groningen die erkenning willen (Agnes Mulder, CDA)

Je zou denken, dit is hun eerste bezoek aan Groningen. Logisch dat ze onder de indruk zijn van de schrijnende verhalen in en buiten de kerk. Goed zo, denk je dan. Neem dit mee terug naar Den Haag en grijp Kamp en Rutte bij hun lurven. En zorg dat het goedkomt!

Maar nee, het is helemaal hun eerste bezoek niet. Ze zijn hier al heel vaak geweest, van Stientje en Agnes weet ik het zeker, van de andere twee weet ik het niet. Maar dat is geen excuus natuurlijk, want elke Nederlander wordt geacht te weten welke ramp zich in Groningen voltrekt. Frank en Antje dus ook.

Dit zijn de mensen die in de Tweede Kamer debatten voeren met Kamp. Dit zijn de mensen die voor onze belangen moeten opkomen. En ze komen niet verder dan:
“we hebben schrijnende, indrukwekkende verhalen gehoord van sterke vrouwen die in de kerk erkenning willen”. 

anger-18658__340
sterke vrouw

Wel g.dv..d.g.dv.r, is dat alles? We hebben geen luisterend oor nodig, geen tuttuttut het is ook allemaal wat, geen medeleven, geen erkenning. We zijn het zat om steeds maar weer onze schrijnende verhalen te vertellen, daarvan gaan ze echt niet minder schrijnen hoor. En van empathie worden onze levens ook niet veiliger.

We hebben daadkracht nodig. De gaswinning moet NU naar beneden, al onze schades moeten zonder gezeik van het CVW, de NAM en de NCG vergoed worden. Onze huizen moeten zo versterkt worden dat ze blijven staan als de zware aardbevingen komen (laatste nieuws: kracht 7 op schaal van Richter!).  Er moet een algemene opkoopregeling komen en dat ongelooflijk schandalige nieuwe schadeprotocol  van NCG Hans Alders moet van tafel. Zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Maar ik ben vandaag niet van de nuance, ik ben vandaag van de kwaadheid.

G.dv..d.g.d.v.r

 

 

Ik zit al jaren op het vinkentouw

Dat zijn de woorden die bij me opkomen na alle rumoer over de kosten van de aardbevingsschade. De afhandeling van de schade blijkt negenmaal zoveel te kosten als het herstel ervan. De verontwaardiging hierover is groot, tot in de Randstad aan toe.

Een vinkentouw is een net om vinken te vangen. Op het vinkentouw zitten betekent: ongeduldig en gespannen zitten wachten om iets te kunnen doen. Ooit zat degene die de treklijn vasthield om het vangnet te sluiten ‘op het vinkentouw’. Die moest goed opletten en het moment bepalen om toe te slaan. Anders waren de vinken gevlogen.

Zo voel ik me ook, eigenlijk al jaren. Elke keer als er rumoer is rond de gaswinning en dat rumoer bereikt de Randstad veer ik op. Lees verder “Ik zit al jaren op het vinkentouw”

Spiderman neemt schadeafhandeling in Groningen over 

In mijn favoriete film Witness (getuige) zegt de good guy op een gegeven moment tegen de bad guy: enough is enough! De bad guy heeft dan al heel wat slechts op zijn geweten en het einde is nog niet in zicht.

Ik moest aan deze scene denken toen bekend werd dat er van elke €1000 die de NAM besteedt aan schadeafhandeling, maar €100 terechtkomt bij de gedupeerde.
De resterende €900 wordt besteed aan het circus van inspecties, het schrijven van Engelse rapporten (denk aan de vertaalkosten), het  houden van contra-inspecties, het schrijven van Engelse rapporten (denk aan de ….),  het opknappen van speeltuintjes, het vergaderen met NCG Alders, de loonkosten van de arbiters, het schrijven van de tekst van de persvoorlichter, het Lees verder “Spiderman neemt schadeafhandeling in Groningen over “