De vlag kan nog niet uit in Groningen

DZjTcNrWsAA_b1P
Tekenaar: Pluis

Als er jarenlang niet naar je geluisterd is en plotseling wel, sta je even raar te kijken. Je hebt jarenlang gepraat, geroepen, geschreeuwd en niemand hoorde je. En dan opeens, van de ene dag op de andere, worden je gebeden verhoord. De gaswinning gaat naar nul.

Waar komt deze onverwachte draai vandaan? Een VVD-regering die maatschappelijk belang boven economisch belang zet, is even onwaarschijnlijk als mijn poes die opeens begint te praten. Het is al lang bekend dat het aardgas rond 2030 op zal zijn. De regering presenteert dan ook een bestaand feit als een overwinning voor Groningen. Een typische Rutte-truc om te verbloemen dat ze geen zin hebben de rekening van de versterkingsoperatie te betalen.

Ben ik te cynisch? Misschien, maar feit is dat mijn gebeden nog steeds niet verhoord zijn. Ik wil mijn rust terug, me veilig weten in mijn huis. Ik wil met andere dingen bezig dan wachten op de afhandeling van mijn schade of de dreiging van een verminkende versterking van mijn huis en mijn dorp. En ik wil dat niemand hier meer in hongerstaking hoeft te gaan om zijn recht te kunnen krijgen.

Het jaar 2030 is nog ver weg en de aardbevingen gaan ondertussen gewoon door. In Nederland kan de vlag uit, maar in Groningen nog lang niet.

De victorie begint in Krewerd

Het is het jaar 2018 na Christus. Bijna heel Groningen is veroverd door het leger van de NAM. Alleen een klein dorpje aan de kust biedt nog weerstand. De inwoners van Krewerd beschikken over een toverdrank die ze oersterk en daardoor onoverwinnelijk maakt. De inwoners vormen een ware nachtmerrie voor de NAM. Al gauw sluiten andere dorpjes zich bij Krewerd aan…

krewerd
Foto: Archief Jan Zeeman

Met dank aan Asterix en Obelix. Speciale dank aan Panoramix.

NAM doet niet aan nepnieuws

In 2015 is begonnen met de versterkingsoperatie. Aan ambities was geen gebrek, maar aan concrete uitvoering wel. Vanaf het begin wou het niet vlotten (lees hier), ook dit jaar nog niet. Van de inspecties zijn er 3.700 van de 5.000 uitgevoerd en er zijn 200 panden versterkt (nog 19.800 te gaan). De onzekerheden in Groningen stapelen zich op, schrijft Marjoleine de Vos terecht in de NRC.

Bas van der Schot
nepnieuws (Volkskrant)

Maar onverwachts komt de NAM ons nu te hulp. Met nieuw onderzoek waaruit blijkt dat er ‘slechts’ 2.800 huizen versterkt hoeven te worden. Slechts 2.800, is dat geen geweldig nieuws! En zo vlak voor de Kerst, een geweldige timing. Wel jammer dat onze Nationaal Coördinator Groningen, Dhr. Hans Alders gelijk roet in het eten gooit. Hij is het niet met de NAM eens, volgens hem zijn het er echt véél meer. Nou zit hij er vaker naast, denk aan Schiphol en Lelystad, dus hem geloof ik niet meer. Ik heb veel meer vertrouwen in de blauwe ogen van de NAM.

Er is aan het einde van dit jaar dus toch nog heuglijk nieuws. De versterkingsoperatie die van Groningen een bouwput zou maken, gaat niet door. Er gaan een luttel aantal panden versterkt worden. Dat blijft voor de betreffende bewoners natuurlijk vreselijk, ‘want je huis is toch je thuis’ (enige citaat van Alders waarin hij het bij het rechte eind heeft). Maar het grote vernielen van Groningen wordt voorkomen en daar ben ik de NAM dankbaar voor. Zo dankbaar dat ik de NAM nooit meer van nepnieuws zal beschuldigen, net zomin als mijn idool Trump.

Stemmen met je voeten

Nu blijkt dat zelfs onze lokale bestuurders niet naar ons luisteren en de kant kiezen van de tegenpartij (ja, beste bestuurders, de NCG* is onze tegenpartij!) hebben we in Groningen niets meer te verliezen. Dus kunnen wat mij betreft alle remmen los. Petities, demonstraties, ingezonden brieven, boze blogs, documentaires, bezettingen, we hebben het allemaal al gedaan. En het helpt niets, daarom is het de hoogste tijd voor iets anders.

24879881_898462027001698_3473047571772297658_oWat we nog niet gedaan hebben, is ‘stemmen met onze voeten’. Overstappen naar een bank die geen vuile handen maakt of naar een goedkopere zorgverzekering zijn voorbeelden hiervan. Bij de komende gemeenteraads-verkiezingen stemmen op een partij die het hart op de goede plek heeft of: weigeren om OZB  (onroerende zaakbelasting) te betalen tot er een voor ons bevredigende oplossing voor de mijnbouwproblematiek is gevonden. Deze actie gaat in 2018 daadwerkelijk plaatsvinden, lees meer hierover op OZB-NEE.

Het begin is er! Maar er is natuurlijk nog Lees verder “Stemmen met je voeten”

Hans Alders flikt het weer

In Groningen hebben we het Groninger Gasberaad, waarin een groot aantal maatschappelijke organisaties samenwerken met als doel: opkomen voor de mensen en de organisaties in het aardbevingsgebied. In Groningen hebben we ook de versterkingsoperatie, waardoor zowel mensen als huizen gesloopt worden, dorpen vernielt, cultureel erfgoed verdwijnt en Groningen tot vinexwijk vervalt.

dog-156805_1280Het Gasberaad verzet zich hiertegen en heeft zich ontwikkeld tot de waakhond die irritant in de hielen van de baas blijft bijten. Die baas is Hans Alders, de man die door de overheid ingezet wordt om ‘lastige’ dossiers door de strotten van de bewoners te douwen. Denk aan Schiphol en Lelystad. In Groningen mag hij zelfs de titel ‘Nationaal  Coördinator Groningen’ (NCG) dragen.

Alders staat erom bekend dat hij veel praat en weinig luistert. Nou ja, hij luistert wel maar uitsluitend naar de overheid en nooit naar de burgers. Ook nu weer. Het Gasberaad heeft zich de blaren van de tong gepraat en doorwrochte commentaren geschreven (lees hier). Alders heeft empatisch gehumd en sympathiek geknikt. En daar is het bij gebleven, blijkt uit de extra nieuwsbrief die het Groninger Gasberaad gisteren gepubliceerd heeft.

Hans Alders heeft het kunstje weer geflikt. Hij walst over de belangen van de bewoners heen, net zoals hij dat in Schiphol en Lelystad doet. Hij geeft de hond een schop en sluit hem op in zijn hok, door naar de volgende klus. Misschien is Beerput Nederland iets voor hem?

Update 2021
Sommige links werken niet meer. De betreffende organisaties hebben ze verwijderd, omdat het niet de bedoeling was dat wij herinnerd werden aan al die loze beloftes die ze ons gedaan hebben.