Hou op, hou op, hou op

Beste Regina Bouius,

Bij het lezen van de open brief die u, als nieuwe Nationaal Coördinator Groningen, aan de inwoners van het Groningse gasbevingsgebied heeft gestuurd, overviel mij een immens gevoel van déja-vu. Oh nee hè, niet weer meer van hetzelfde. Hoeveel van dit soort brieven vol beloftes heb ik al niet gehad, afkomstig van de NCG, het CVW, de NAM, de TCMG, de IMG of welke club dan ook: we gaan het beter doen, we gaan het sneller doen, we gaan het samen met u doen.

En hoeveel informatiebijeenkomsten over de versterkingsoperatie zijn er sinds Huizinge 3.6 wel niet geweest. Ik herinner me de hoopvolle zalen bij NCG-showman Hans Alders (2016) en de boze zalen bij de (13?) bijeenkomsten van de gemeente Loppersum (2018), waar een gebiedsmanager van de NCG gebakken lucht stond te verkopen. In beide gevallen gloedvolle betogen dat het goed zou komen, dat onze huizen in rap tempo veilig gemaakt zouden worden. En wat is daarvan terechtgekomen?

U sluit uw brief af met de woorden: ‘Achterom kijken heeft weinig zin’. Ik denk dat het verstandig is dat wél te doen. Met uw brief treedt u namelijk in de voetsporen van eerdere NCG’s, waarvan er geen één geleverd heeft wat hij beloofde. U borduurt gewoon voort op diezelfde loze beloftes: ‘We willen met u in gesprek en naar u luisteren. Daarom gaan we het gebied in om u te ontmoeten en van uw ervaringen te leren‘.

Hou op, hou op, hou op.

We hebben de afgelopen jaren al eindeloos verteld waar we tegenaan lopen en wat we willen: net zo veilig wonen als de rest van Nederland. Niet in 2028, maar nú.

Het is te laat voor een bewonersadviesraad

De versterkingsoperatie in Groningen is een zooitje, een ander woord heb ik er niet voor. Pas 10% van de te versterken woningen is klaar in, pak hem beet, 8 jaar tijd. Bewoners klagen steen en been over de onzekerheid waar ze jaren in moeten leven.

Maar nu heeft de Nationaal Coördinator Groningen (NCG) iets bedacht. Er komt een bewonersadviesraad die de NCG gaat adviseren. Waarom? Omdat de bewoners centraal moeten staan bij de versterking van hun huis en omdat de NCG de denkkracht van de bewoners wil benutten.

Het is mei 2022 en de NCG geeft toe het zonder ons, de bewoners, niet te redden. Eerst hebben ze jaren aangemodderd en ons aan ons lot overgelaten en nu mogen we opeens meedenken. Hoeveel adviezen en voorstellen zijn er al niet gedaan, bijvoorbeeld door het Groninger Gasberaad en de Groninger Bodem Beweging. En hoe weinig is daarmee gedaan.

En dan nu een bewonersadviesraad oprichten. Dat had jaren eerder moeten gebeuren, toen we nog puf hadden en nog vertrouwen in een goede afloop. Nu is het te laat, nu is het een belediging.

Niet zonder ons

Deze slideshow vereist JavaScript.

Pier Prins, wethouder uit Loppersum: “We hebben te maken met de politieke werkelijkheid, of je daar nou blij van wordt of niet.’’ Hij wordt er zelf ook niet blij van, maar werkt er wel aan mee. Waarom? “Om de voortgang erin te houden. Wat er nu ligt is een basis. Maar extra stappen zijn nodig.’’ Dat er veel frustratie en wantrouwen is onder de bewoners is hem meer dan bekend. “En deze geluiden gaan ook zeker richting Den Haag.’’ (bron)

Beste Pier Prins, kom achter die pilaar vandaan en kijk je bewoners in de ogen. Zie onze verslagenheid, de barsten in onze ziel, hoor onze oproep tot verzet, onze vraag om steun van onze eigen bestuurders. Luister naar ons, open je hart, voel onze nood en zeg: ‘Ze kunnen in Den Haag de pot op, we gaan het hier zelf regelen’.

Ga vanaf morgen aan de slag met inspecties, met de versterking van huizen waar de rapporten van klaar zijn, met alles wat de afgelopen maanden stil is komen te liggen… en stuur de rekening naar Den Haag en de NAM. Laat niet langer met je sollen, laat niet langer met ons sollen, maar slijp de messen.

Zorg dat de gemeente een deel van de oplossing wordt, en niet een deel van het probleem. Beter ten halve gekeerd, dan ten hele gedwaald.

Niet zonder ons, niet over ons, maar mét ons.

Nawoord
Lees hier de samenvatting door het Dagblad van het Noorden van alle informatiebijeenkomsten:

Vertrouwen van Groningers daalt onder het vriespunt, de woede bereikt kookpunt

Update augustus 2019
De gemeente Loppersum heeft vijftien informatiebijeenkomsten gehouden die veel reuring gaven. Sindsdien heeft de gemeente niets meer van zich laten horen. De bedoeling was om de voortgang erin te houden. We merken er niets van.

Als je blijft doen wat je altijd hebt gedaan…

Vijfhonderd mensen in een zaal in Loppersum. Vijfhonderd mensen die allemaal een brief van de gemeente Loppersum hebben gekregen: uw huis loopt een verhoogd, licht verhoogd of normaal risico. Voor de zaal: Pier Prins, wethouder en Manno Bannink, gebiedsmanager van de Nationaal Coördinator Groningen (NCG).

Loppersum is dé aardbevingsgemeente van Groningen, hier vallen de zwaarste klappen. Je zou denken, het gemeentebestuur vecht als een leeuw voor zijn bewoners, zit Wiebes achter zijn vodden tot hij geen kleren meer aan zijn lijf heeft, haakt de NAM pootje en versterkt met eigen handen de onveilige woningen.

Terug naar gisteravond. Er staan twee mannen voor de zaal, grotendeels verscholen achter de pilaar die het zicht op hen ontneemt. Ze leggen uit wat er in de brieven staat, althans dat proberen ze want ze snappen het zelf ook niet zo goed en ze staan er eigenlijk ook niet achter. Maar toch voeren ze de opdracht die ze van Wiebes hebben gekregen uit: zorg ervoor dat er zo min mogelijk huizen versterkt worden en vertraag dit zo lang mogelijk. De NCG-meneer moet wel, want Wiebes is zijn baas…

De zaal roert zich, mensen lopen weg, er worden gele hesjes uitgedeeld, er wordt gevloekt en gehuild. De vraag om daadkracht, ga aan de slag en wacht niet langer (en stuur de rekening maar naar Wiebes), bereikt Pier Prins niet. Hij staat achter zijn pilaar en houdt zich vast aan woorden die door niemand meer worden geloofd: “We hebben Wiebes een brief gestuurd, dat moet voldoende zijn”.

20181212_081233 (2)De zaal loopt leeg.
Pier Prins blijft eenzaam achter.

 

 

Er volgen nog tien bijeenkomsten. 

Het addertje onder het gas

FB_IMG_1522480499769
Tekenaar: Pluis

Er klopt iets niet in het ‘gaswinning naar nul’ verhaal van Wiebes. Het is te mooi om waar te zijn en de ommekeer is te plotseling om geloofwaardig te zijn. Waarom kan het nu wel en eerder niet? Mijn argwaan is vooral gewekt doordat de afbouw van de gaswinning gekoppeld wordt aan het versterken van onze huizen. “Groningen wordt veiliger en dat heeft ook een positief effect op de versterkingsoperatie”, oreert Wiebes.

Ik geloof er helemaal niets van. Tussen vandaag en 2030 zitten nog veel jaren en wordt er nog veel gas gewonnen. De aardbevingen gaan gewoon door, ook na 2030. Daar zijn de deskundigen het over eens. Hoe vaak en hoe hard die bevingen zullen zijn, weet niemand. Wat het effect van de afbouw op de veiligheid is, weet ook (nog) niemand.

ostriches-373339_1920Wiebes roept dus maar wat en hij doet dat niet voor niets. Hij probeert ons in slaap te sussen: “Jullie veiligheid staat voor ons voorop en daarom gaat de gaswinning naar nul”, en hoopt dat we dat voor zoete koek slikken. Hij vergeet voor het gemak dat er nog duizenden onafgehandelde schades zijn en evenzovele wanhopige Groningers. En hij vergeet dat we al jarenlang ervaring hebben met mooie praatjes, smoezen, gladstrijkers, kraaltjes, spiegeltjes en wipkippen. De Rijksoverheid mag zijn kop dan in het zand steken, wij hier in het hoge Noorden doen dat niet.