16 augustus 2012, de Groningse bodem schudt en kraakt door de zwaarste aardbeving tot nu toe. Huizinge 3.6 op de schaal van Richter. Het is het begin van een nationale bewustwording: hé, er is echt iets aan de hand in Groningen. Het zijn tóch geen aanstellers die zeuren over scheurtjes in hun huis.

Er worden instituten en commissies opgetuigd om de ontstane schade voortvarend en ruimhartig te vergoeden. Dorpen krijgen architecten toebedeeld om gezamenlijk hun huizen te versterken. Speeltuintjes en dorpshuizen worden gratis opgeknapt door de NAM, het bedrijf dat de schade veroorzaakt.

16 augustus 2021, niemand in Nederland weet nog wat er vandaag, negen jaar geleden, in Groningen gebeurde. Waarom zouden ze ook, alle schade is hersteld en alle huizen versterkt. De gaswinning gaat binnenkort stoppen, dus probleem opgelost.

Maar waarom bezoekt Mark Rutte op 12 augustus jl. dan Loppersum? Waarom praat hij met wanhopige gedupeerden en met medewerkers van Stut-en-Steun die zich uit de naad werken om de bewoners te helpen hun weg te vinden in het oerwoud van steeds veranderende regels. En waarom gaat hij langs bij de Commissie Bijzondere Situaties, een commissie die zich bezighoudt met bewoners die door de jarenlange ellende er helemaal doorheen zitten.

Als de problemen echt waren opgelost, hoefde hij hier toch niet meer te komen?