Bouwsector wil “daadkracht en tempo” bij versterkingsoperatie lees ik in de krant. Elke keer dat ik het woord ‘versterkingsoperatie’ hoor, denk ik: ‘blijf met je poten van mijn huis af”. Ik zeg het maar even zoals ik het voel. Ik wil niet dat mijn huis geopereerd wordt, stalen pennen in zijn lijf krijgt en verminkt wordt met een aluminiumschoorsteen. Niet als ik er niets voor terug krijg.

Wat ik wil is dat ik weer perspectief krijg op een veilig leven. Wat ik wil is dat de gaswinning omlaag gaat naar een veiliger nivo (12 miljard m3 zegt het Staatstoezicht op de Mijnen in 2013). Ik wil dat mijn versterkte huis overeind blijft staan, in plaats van in te storten (near collapse). Alleen dan wil ik wel maanden mijn huis uit, met alle overlast die dat geeft.

De realiteit is dat de versterkingsoperatie en de gaswinning helemaal losgekoppeld zijn van elkaar. Ja, we gaan versterken (met Sint Juttemis). Nee, we verlagen de gaswinning niet. En daarna, als de huizen versterkt zijn, gooien we de gaswinning weer omhoog (Lees Sintubin: Het Groningse Paard van Troje).

Daarom stel ik voor de realiteit te veranderen. Er zit niets anders op, maar gelukkig kan het ook. De NAM is namelijk verplicht om te versterken (staat in de wet). Als ik weiger hieraan mee te werken (moet kunnen lijkt me), heeft de NAM dus een probleem.

Als wij (Groningers) massaal weigeren onze huizen te laten versterken, heeft de NAM een GROOT probleem.

Vervolgens doen we de NAM een handreiking en zeggen: oké, jullie mogen onze huizen versterken, maar alleen als jullie de gaswinning tegelijkertijd verminderen. Elke versterkt huis levert een vooraf vastgelegde vermindering op. Iedereen blij. De NAM voldoet aan zijn wettelijke verplichting, de aannemers kunnen los en wij (Groningers) krijgen een steviger huis en een veiliger toekomst.

Kom maar op bouwsector, met jullie daadkracht en tempo. Ik ben er klaar voor.