Een weekend lang kunst tussen Ooster- en Westerwijtwerd. KunstMonument heet het festival. Moderne kunst in eeuwenoude kerken en boerderijen. In Groningen komen behalve aardbevingen, ook veel kunstenaars voor. Tot in de verste uithoeken van de provincie zijn ze te vinden. Ze houden zich aan geen enkele contourenlijn*.

Het festival wordt voor de vierde en laatste keer gehouden. De vraag is nu, waarom stopt het festival? Aan het succes zal het niet liggen, want de kunstenaars doen goede zaken. Gezien de vele rode stickers op de kunstwerken loopt hun business goed.

Als het niet aan de kunst ligt, dan moet het aan de monumenten liggen. En daar zit inderdaad de pijn. Want al die aardbevingen in Groningen hebben 80% van de monumenten beschadigd. Dus daar kun je met goed fatsoen geen kunstfestival meer in houden.

Alle kunstenaars bij elkaar in de resterende 20%? Geen goed idee, dat gaat elkaar te lijf met rode stickers, dat wil je niet weten. Nieuwe kerken en boerderijen bouwen? Nee, voordat dat weer monumenten zijn, dat duurt eeuwen. Aankloppen bij de NAM om de schade te laten herstellen? Nee, ook dat duurt eeuwen.

Daarom blijft er maar een ding over, stoppen met het festival KunstMonument. Niet omdat er geen kunst meer is, niet omdat er geen kunstenaars meer zijn, maar omdat er geen monumenten meer zijn.

*contourenlijn: door de NAM bedachte fictieve begrenzing van het aardbevingsgebied