Shakespeare zei het al: het ruikt hier naar rotte vis, dus er is iets mis. Waar overheden weet hebben van zaken die de burgerij schaden en niets doen om dit te veranderen, stinkt het.

In Groningen, gaswinningsgebied van Nederland, is de lucht niet meer te harden.
Rapport na rapport maakt duidelijk dat de levens en de bezittingen van de Groningse burgerij geschaad worden. Breng een bezoek aan het ooit trotse Groningen en je hart breekt. Zonder stutten en steunen zakken de huizen in. Alleen met slaappillen, angstremmers en psychologische begeleiding komen de mensen de dagen door. Zonder perspectief en ziek van ellende op weg naar …… tja, naar wat eigenlijk.

De Nederlandse overheid  is op de hoogte van de problemen. De overheid weet precies wat de oorzaak is, maar doet er niets aan. Want boy oh boy, het levert zoveel geld op voor de schatkist. Zo duizelingwekkend veel geld.

Ondertussen wordt de stank in Groningen alleen maar ondraaglijker.
Ooit, in 1963 was de lucht er nog fris, daarna ging het mis. Al meer dan 50 jaar geheime afspraken* tussen Staat en NAM, ontkenning van verantwoordelijkheid, ondoorzichtige deals, zwijgcontracten en chantagepraktijken hebben de lucht vervuild.

Er ligt iets te rotten in Groningen en de bewoners worden er misselijk van.
De rotte vis moet opgeruimd. Overheid en NAM:  oprotten!

*lees hier meer over de geheime afspraken: De staat ontmaskerd?