Is er nog vertrouwen in de toekomst?

Ik maak me zorgen over de toekomst van Groningen. Alle ogen zijn op dit moment gericht op het Meerjarenplan ter Redding van Groningen. Het promotieplan van Kamp, Alders en de NAM om met de gaswinning door te kunnen blijven gaan. Niets meer en niets minder.

Het Meerjarenplan vergroot het vertrouwen niet. Integendeel. Het plan focust op stenen, niet op mensen. Ons perspectief is het kwijtraken van onze leefomgeving zoals we die nu kennen. Wat we nodig hebben is een perspectief van veiligheid, van gelijke rechten als de rest van Nederland.

Daarom moet het probleem bij de bron worden aangepakt: de gaswinning. Geef ons de garantie dat de gaswinning binnen 2 jaar substantieel verminderd wordt (SodM advies). Dat geeft nieuwe hoop op een veilige toekomst voor onze kinderen en dat geeft herstel van vertrouwen.

En kom pas dan met een plan.

Veilig wonen in aardbevingsbestendig Groningen is een utopie

Zoals u weet  is ons, Grunnegers, vorige week het Meerjarenplan Aardbevingsbestendig en Kansrijk Groningen gepresenteerd. Een ware happening, te vergelijken met Prinsjesdag. Maar dan in het verre Groningen.

Lichtjaren verwijderd van Den Haag, waar het plan door Minister Kamp, Nationaal Coördinator Groningen H. Alders en de NAM bekokstoofd is. Een plan om ons, de bewoners van het bevingsgebied het gevoel te geven dat we straks veilig kunnen wonen. Een plan opgetuigt als de mooiste kerstboom die je je maar dromen kunt. Met toeters, bellen en led-kaarsjes. En een zonnepaneeltje als piek. Mooier en veiliger bestaat niet. Denkt u.

Want weet u wat veilig wonen betekent volgens Kamp en consorten? Het betekent niet meer dan dat we bij een zware beving ons huis levend kunnen verlaten. Waarvoor we ongeveer 1 minuut de tijd hebben, want daarna stort het huis in. Dat is wat Den Haag onder aardbevingsbestendig wonen verstaat.

Zou u zich hier veilig door gaan voelen?

Onvermijdelijke conclusie

Ongepast
Onjuist
Onvolledig
Onbetrouwbaar
Onveilig
Ontransparant
Ontluisterend
Onvermijdelijk

Staatssecretaris Mansveld heeft haar conclusie getrokken uit het Fyra-debacle en is afgetreden.

Een parlementaire enquete over de gaswinning is hiermee overbodig geworden. Minister Kamp, voor u geldt dezelfde onvermijdelijke conclusie.

Meneer Schotman, directeur NAM, de pijn voor u komt nu

Gerald Schotman, directeur van de NAM, geeft vandaag een interview aan het Financieele Dagblad. De kop luidt: ‘we nemen de pijn wanneer die komt’.

Volgens mij is er al sprake van pijn in Groningen, maar dat bedoelt hij kennelijk niet, want hij heeft het over pijn die nog komen moet. Even lezen dus maar. Ah, daar staat het:
“‘De NAM heeft (……) te maken met een minister die verantwoordelijk 
is als vergunningverlener die zegt tussen welke grenzen iets moet gebeuren. Daar zit natuurlijk een spanningsveld tussen. Er zal ongetwijfeld een discussie komen op het moment dat die pijn erg wordt. Maar laten we die nemen als hij komt”.

Oftewel: als minister Kamp de gaskraan dichter draait, doet hij de NAM pijn, erge pijn. Financiële pijn wel te verstaan. Pijn in de portemonnee van Gerald Schotman, pijn in de portemonnee van de aandeelhouders van Shell en ExxonMobil.

Op dit moment, met het huidige niveau van gaswinning, voelt de NAM dus geen centje pijn. Alle pijn wordt gedragen door de Groningers. Het is de hoogste tijd dat dit veranderd. Om de pijn eerlijker te verdelen, moet de gaswinning per direct verminderd worden.

Meneer Schotman, directeur NAM, de pijn voor u komt nu.

Lees hier het hele interview in het Financieele Dagblad 19-10-2015
Interview met Gerald Schotman, directeur NAM: we nemen de pijn wanneer die komt

Annemarie Heite stelt de goede vragen

Op de site De stille beving staan twee brieven: ‘Vragen over schadeherstel aan Kamp’ en ‘Bezorgheid over scholen in Bedum’. Geschreven door Annemarie Heite en gericht aan de belangrijkste spelers van het “gasspel”.

water-courses-3826059_1920Ik kom er maar gelijk voor uit: ik ben een fan van Annemarie. Ze bezit de gave van het woord en de rede, vermengd met charisma. Ze stelt in heldere taal de juiste vragen. Vragen die gesteld moeten worden, die anders in de brei van onderzoeken, tegengestelde informatie, dooddoeners en zoethouders, over het hoofd worden gezien.

Een paar voorbeelden:
Wat is de definitie van een complex geval?
Vindt de minister het verantwoordelijk dat er twee loketten zijn voor aardbevingsschade en zijn de burgers van Groningen zich hiervan bewust? (Wist u dat? Ik niet.)
Waar is de bewering: “De komende jaren wordt er nog geen zwaardere beving verwacht” op gebaseerd? (Dus in de jaren daarna wel?)
Op basis van welke en wiens richtlijnen (NAM of Overheid?) en welke bouwnormen gaan gebouwen versterkt worden?

Ze blijft netjes, vriendelijk en beleefd èn ze is razend.
Ze doet wat de dichteres Michelle Mailis zo prachtig heeft verwoordt.

Als je alleen maar dode buitenkanten tegenkomt,

als je niet meer weet waar je voeten gaan,

als je het gezicht dat je nadert bent vergeten,

ga dan tegen de stroom in, als de zalm,

met alle razernij die in je is.

Het water zal de stenen breken.

Met elkaar, met alle Groningers en niet-Groningers samen, zal het ons lukken de stenen te breken.