Het eindrapport van de parlementaire enquête gaswinning Groningen laat niets aan duidelijkheid te wensen over: man oh man, wat zijn we in Groningen bedonderd en belazerd. Termen als ongekend systeemfalen, rampzalig, tunnelvisie, problemen structureel onderschat, geld boven veiligheid en belangen van Groningers ondergeschikt aan het gas, spreken voor zich. Vandaar de titel: Groningers boven gas.

Zo’n snoeihard rapport vraagt om meer dan alleen aanbevelingen, het vraagt om directe actie. En dan bedoel ik niet het aftreden van de verantwoordelijken, want dat is alleen voor de bühne, daar verandert niets door. Ik bedoel het stellen van een daad, die duidelijk maakt dat het nu menes is, dat de brand die al jaren in Groningen woedt geblust moet worden en wel nu.

We leven in Groningen nog jaren onder de dreiging van zwaardere aardbevingen. Tel daarbij op dat de gaskraan nog open is en je snapt het zwaard van Damocles dat boven onze hoofden hangt. De waakvlam kan zo maar weer een steekvlam worden. ‘Groningers boven gas’ betekent ook het definitief sluiten van de gaskraan.

Boter bij de vis, geen woorden maar daden, dat is wat we in Groningen nodig hebben om een heel voorzichtig begin te maken met het herstellen van ons vertrouwen in de overheid.