Gisteren liet het SodM weten dat de aardbevingsdichtheid in Groningen te hoog is. Aardbevingsdichtheid is net zoiets als bevolkingsdichtheid, maar dan voor bevingen. Vanochtend vroeg om 1.46 uur deed de Groningse bodem er nog een schepje bovenop. Een zware klap in Garrelsweer, Richter 3.2.

Eerlijk gezegd heb ik geen zin meer om te vertellen hoe zo’n beving voelt. Ik heb daar genoeg over geschreven. Het enige wat ik erover kwijt wil is dat de hond er voor het eerst van in paniek raakte. Dat zegt genoeg.

De afgelopen weken kregen we in Groningen veel slecht nieuws:

• vanwege de hoge gasprijzen moet de gaskraan ‘misschien’ weer open
• een Groningse gedeputeerde heeft handjeklap gespeeld met minister Blok en is niet weggestuurd
• de Nationale Ombudsman publiceerde een snoeihard rapport Verscheurd vertrouwen
• de versterkingsoperatie van onze huizen is pas in 2028 klaar
• vijf gaswinningsgedupeerden zaten voor piet snot aan de formatietafel
• de nieuwe bestuurscultuur blijkt een wassen neus te zijn (vandaar dat snot)
• Groningen is alwéér genoemd als locatie voor een kerncentrale
• De klimaattop in Glasgow deed van blablabla.

Kijk, hier raak ík nou van in paniek.