Wilt u gelijk hebben of wilt u gelukkig worden?
Het zal je gebeuren, na vijf jaar juridische strijd tegen de NAM, staatsbedrijf Energiebeheer Nederland en de Staat, dat de rechter je deze vraag stelt. Het gebeurde Sijbrand Nijhoff gisteren. Na vijf lange jaren waarin hij geknokt heeft voor wat hij waard is, moest hij het moede hoofd in de schoot leggen. Hij kan niet meer. Stukgelopen op de betonnen muur die de tegenpartijen met hun dure advocaten opgetrokken hebben. Hij blijft achter met een kapotte boerderij en een scheur in zijn ziel.
De NAM, Energiebeheer Nederland en de Staat hebben gewonnen. Wat zullen ze tevreden zijn, wat zullen ze elkaar gefeliciteerd hebben, op de schouders geklopt (‘goed gedaan, kerel’) en met een ‘op naar de volgende rechtzaak’ gedag gezegd hebben. Het is ze weer gelukt er met een schikking vanaf te komen.
Ik heb bewondering voor Sijbrand Nijhoff, dat hij het zo lang volgehouden heeft. Dat hij tot het gaatje gegaan is om zijn recht te halen. We weten hier allemaal dat hij in zijn recht stond, en we weten hier ook allemaal dat het vrijwel onbegonnen werk is je recht te krijgen. Ook niet na vijf jaar juridische strijd. Maar hij heeft het geprobeerd en kan zichzelf recht in de ogen kijken. Iets wat je van de NAM, Energiebeheer Nederland en de Staat niet kan zeggen.
Sijbrand, dank je wel.
Aardbevingen in Groningen 
Begrijp als geen ander de vretende energie die dit gevecht consumeert. Maar toch ernstig dat Sijbrand op was. Sterkte familie Sijbrand.
Om 2 redenen is het catastrofaal en om een derde reden een bijzonder curieus triest gemiste zekere overwinning.
Ten 1e is het zeer ernstig dat de rechterlijke macht die boven alle partijen dient te staan niet meer recht spreekt uit de grondbeginselen van de wet en zich een vazal maakt van het onrecht en de humane beginselen van bescherming van het individu tegenover onevenredig grotere macht op rechterlijke beginselen minachtend verzaakt.
Ten 2e is het schokkend te moeten realiseren dat we heden te maken hebben met arbitreurs die kennelijk niet meer de wettelijke tekst van de wet kunnen lezen en toepassen op basis van de geschreven nationale en internationale (Europese) wetboeken.
De foute vragende invalshoek van de rechter had, bij gezonde omstandigheden, glashard gepasseerd kunnen worden met de opmerking;
‘Edelachtbare uw vraagstelling is onjuist. Het is uw taak recht uit te voeren en ik wil graag dat u uw invalshoek verandert in de vraag of ik recht en rechtvaardigheid op basis van de geschreven wetten wil zien worden toegepast”.
Dit is helaas nu niet gebeurd, waardoor niet alleen de mijnbouw en staat maar nu ook de rechterlijke macht onrechtmatige macht justitieel gerechtigd en gelegaliseerd hebben.
En naast de oneindige smart van de familie Sijbrand is dit rechterlijk, moreel en democratisch staathuishoudkundig het zwartste scenario.
LikeLike
Godsgeklaagd……ik kan niet eens de woorden vinden voor zoveel onrecht!!
LikeLike