Beste Koning,
Het spijt me u te moeten laten weten dat ik niet op uw verjaardagsfeest kan komen. Dat ligt niet aan u hoor, ik had u graag een hand gegeven. Misschien had ik wel iets te hard geknepen, want u vindt nog steeds dat de Shell zich Koninklijk gedraagt in Groningen. Ik had u graag uitgelegd dat wij Groningers daar heel anders over denken.

Beste Willem-Alexander,
Tot mijn spijt moet ik u laten weten dat ik op uw verjaardag verhinderd ben. De reden is niet dat ik uw vrouw, Koningin Máxima, niet wil ontmoeten. Ook haar had ik graag een hand gegeven. Maar ik heb mijn beide handen nodig om mijn huis te stutten. Nu de versterkingsoperatie op de rem is gezet, moet ik zelf mijn huis overeind zien te houden.

Beste Alex,
Sorry, ik kan niet op je feestje komen. Ik had je lieve dochters graag ontmoet. En als ze me een beetje angstig gevraagd hadden of er een schoorsteen op hun hoofd kon vallen, had ik ze gerustgesteld. “Nee meisjes, daar hoeven jullie niet bang voor te zijn. Prinsesjes zijn de best beschermde meisjes van Nederland, daarom heb ik voor jullie allemaal een bevingsbestendig hoedje gemaakt. Zet maar gauw op”.

Ik wens jou, Máxima en jullie drie schatten een bewogen Koningsdag.