Is het niet tijd om de nieuwe werkelijkheid onder ogen te zien? Wat is ons de afgelopen jaren niet allemaal, met de hand op het hart, beloofd en wat is daarvan terechtgekomen? Er zijn ons ruimhartigheid, veiligheid, versterkte huizen, schadevergoeding en compensatie van de waardevermindering van onze huizen beloofd. Met als leidraad: de bewoner centraal en herstel van vertrouwen.

We hebben er niets van gemerkt.

Is het niet tijd om te constateren dat hier niets, maar dan ook niets van waargemaakt is? Er liggen nog meer dan 12.000 schademeldingen op afhandeling te wachten, waarvan de helft al vanaf 2012. De beloofde versterkingsoperatie, waar Hans Alders in 2015 speciaal voor ingevlogen is, is nooit tot wasdom gekomen en wordt as we speak voorlopig opgeschort. Is er eigenlijk iets wel goed gegaan in Groningen? Ja, dat is er. Er is stevig doorgepompt, tot groot genoegen van de NAM en Rutte.

We hebben er alles van gemerkt.

Ik probeer deze nieuwe, maar natuurlijk eigenlijk oude, werkelijkheid onder ogen te zien. Want ik wil niet langer de speelbal zijn van het spel dat gespeeld wordt door de NAM en de Regering. Ik wil niet langer wakker liggen van de angst voor een zware aardbeving. Ik wil niet langer ontregeld worden door loze beloftes en omgekocht met spiegeltjes en kraaltjes. Ik wil mijn leven terug.

De eerste stap die ik ga zetten is voorkomen dat mijn huis gesloopt mag worden. Als ik ergens onrustig van word is het deze dreiging. Blijf van mijn huis af! Ik ben in afwachting van het besluit van de gemeente Loppersum om aangemerkt te worden als gemeentelijk monument. Nou ja, niet ikzelf natuurlijk, maar mijn huis. Aan mij valt weinig meer te slopen.