Eergisteren was ik blij en vandaag alweer. Ik weet niet wat me overkomt. Eergisteren een puik artikel over waarom de centrale overheid de ‘publieke regie’ in Groningen in handen moet nemen. En vandaag een puike notitie waarin de Arbiter Bodembeweging het vuur aanmaakt met het nieuwe concept-schadeprotocol versie 2.0 (of 3.0, dat zal me worst wezen).

Onze onvolprezen razende reporter Goos de Boer schrijft op RTV Noord:
“De NAM houdt ook na de invoering van het nieuwe schadeprotocol voor het aardbevingsgebied een stevige vinger in de pap bij de schade-afhandeling. Ook dreigt de goed functionerende Arbiter Bodembeweging tussen wal en schip te vallen.” Lees het hele commentaar van Goos hier. 

Al maanden wordt er onderhandeld over een nieuw schadeprotocol, al bijna net zolang als er in Den Haag over de formatie gesoubat wordt. De NAM houdt alle touwtjes klemvast en blijft de spin in het schadeafhandelingsweb. Samen met beste vriend CVW en consorten. Oftewel: er verandert niets ten goede. ‘Zinloos en verloren tijd’ oordeelt de Arbiter, ‘weg ermee’.

Hier word ik nou weer zo blij van. Heerlijke jongens (en meisjes?), die arbiters. Klare taal, heldere wijn, geen blad voor de mond, zeggen waar het op staat, de vloer aanvegen met, het beestje bij de naam noemen, de spijker op zijn kop slaan. Ik kan er geen genoeg van krijgen.

Wie volgt?