Groningen verdwijnt, niet vrijwillig maar gedwongen. Stilletjes, zonder tamtam, wordt het ene na het andere huis afgebroken. Gemeentes noch provincie liggen hiervan wakker. Maar wij, de bewoners en omwonenden van de lege plekken die achterblijven, wel. Onze dorpen worden langzaam ontzield, huis voor huis voor huis.

De journalisten van het Dagblad van het Noorden staan dichtbij de Groningers en zien wat dit met ons doet. Ze springen in het gat dat de bestuurders laten vallen en starten een database met verdwenen panden. Als digitaal monument  voor alles wat door de gaswinning verloren gaat.

Ik vind het fantastisch dat het verdwijnende Groningen op deze manier bewaard wordt. Maar ik zou het nog fantastischer vinden als de gemeentes en de provincie het slopen van panden verbiedt. Want dat is het enige wat kan voorkomen dat Groningen straks alleen nog digitaal bestaat. Naast het afbouwen van de gaswinning natuurlijk.