Mijn ontgoocheling na de fakkeltocht

Nog maar net bekomen van de euforie van de fakkeltocht, was ik woensdagochtend bij de gemeente Loppersum. Als bewoner praatte ik mee over de bescherming van ons cultureel erfgoed. We hadden het over karakteristieke panden die gevaar lopen het loodje te leggen. En hoe dat voorkomen kan worden.

Dinsdagavond liepen er veel bestuurders mee o.a. uit Loppersum. Dat gaf me een goed gevoel. Groningen was verenigd, saamhorigheid en strijdlust liepen handinhand. Mooi was het en ontroerend. We waren het met elkaar eens dat de maat vol is, we zijn klaar met de NAM, we gaan er samen tegenaan.

img-20170207-wa0001

De ontgoocheling volgde al snel. Aan tafel bij de gemeente kwamen de eerste scheuren. Er was geen aardbeving voor nodig. Net zoals de NAM niet alle schade vergoedt, wil de gemeente niet alle karakteristieke panden beschermen. Parallel met de NAM met zijn A, B en C-schades, maakt de gemeente er A, B en C-panden van. Alleen A panden worden beschermd.

Was ik dinsdagavond ontroerd, woensdagochtend was ik verbijsterd. Zo loop je de ene dag samen op met je bestuurders, zo loop je de volgende dag weer alleen. Zo snel kan het gaan. Praten hielp niet, de stellingen waren al betrokken. Thuisgekomen zei ik in wanhoop tegen mijn partner: “Ik wil hier weg, we gaan verhuizen, de gemeente gedraagt zich als de NAM, ik kan er niet meer tegen”.

En daarna brak ik. Tranen, maar nu niet van ontroering.

Teken hier de petitie Laat Groningen niet zakken.

9 gedachtes over “Mijn ontgoocheling na de fakkeltocht

  1. Hans Beikes

    Wat een kater! Maar ik weet zeker dat de impact van dinsdagavond
    (ik was erbij, het was fantastisch) uiteindelijk zal leiden tot gerechtigheid.
    Kop der veur!

    Like

  2. Dineke

    Kun je in Loppersum ook niet meer mensen op de been krijgen om die panden alsnog te beschermen? Ik begrijp je gevoel, er was zoveel saamhorigheid en het gevoel het gaat nu gebeuren! En dan dit! Succes!

    Geliked door 2 people

    1. Het gaat hier wel over karakteristieke panden. Panden die geweld worden aangedaan door ‘iets’ of ‘iemand’. Geen natuurlijk ‘geweld’, maar door menselijk (lees winstbejag) toedoen. Geen enkel pand zou hier voor mogen worden geslachtofferd. Natuurlijk zou je juist wél moeten willen dat al die panden worden hersteld! En de vernieler moet daarvoor zorgen, zonder pruilen. En uiteraard moet de eigen (!) gemeenteraad dat natuurlijk afdwingen! Natuurlijk!

      Geliked door 1 persoon

  3. Marlies Bosch

    Tjee, en je was zo blij dat er eindelijk beweging kwam in het geheel. Nu is het de beurt aan de landelijke politieke partijen, en hen ertoe dwingen geen politiek slaatje uit het geheel te slaan, maar echt vanuit hun hart en opvattingen stappen te zetten!!

    Like

Plaats een reactie