Een ding kun je Henk Kamp nageven, hij is een meester in het niet beantwoorden van de vraag. Stel hem een vraag en het antwoord is een brij van cijfers. Zo veel en zo lang, dat de luisteraar het spoor totaal bijster is. Zou hij ook zelf de weg wel eens kwijtraken in zijn eigen getallenreeksen?

Zelfs geoefende vragenstellers als Frits Wester (ja, ik geef toe, hij stelde een goede vraag) verliezen de moed en geven het op. Ik heb Kamp nog nooit kunnen betrappen op een helder, eenduidig antwoord op een concrete vraag. Kun je voor gebrek aan empathie ook een cijfer krijgen?