De Deense hoogleraar Peter Gøtzsche heeft een missie: de macht van de farmaceutische industrie beteugelen. Gøtzsche schrijft een boek om zijn missie kracht bij te zetten: Dodelijke medicijnen en georganiseerde misdaad*.

Ik heb ook een missie: de macht van de NAM beteugelen. Een boek schrijven is voor een muis te hoog gegrepen, maar bloggen lukt nog wel.

Gøtzsche schrijft over de farmaceutische industrie, niet over de aardgas en –olie industrie. Toch lijkt het alsof hij het over de NAM heeft, als hij schrijft:
“Het is tamelijk naïef om te veronderstellen dat aardgasbedrijven onderzoek naar hun eigen activiteiten onbaatzuchtig zullen uitvoeren. Het gaat om bedrijven die moedwillig verzwijgen dat hun activiteiten bijwerkingen (lees: aardbevingen en bodemdaling) hebben, die onderzoeken achterhouden en manipuleren. Ze willen alleen maar winst maken”.

Oké, ik beken. Ik heb zijn tekst iets naar de Groningse situatie toegeschreven. Hij heeft het over farmaceuten, ik over de NAM. Als kleine muis tegenover olifant NAM is elk verdedigingsmiddel toegestaan. Ik hoop dat u mij vergeeft. ‘Muizelijke vrijheid’ noemen we dat als muizen onder elkaar.

De NAM is als een kudde olifanten die met hun poten en slurven de grond kapotmaken en de bodem laten beven. Daarna roepen ze de geschrokken en wegvluchtende muizen na: ‘ons onderzoek wijst uit dat het niet door ons komt’.

Dat is wat Gøtzsche, de dapperste muis onder de muizen, bedoelt als hij zegt:
“Farmaceutische industrie (lees: aardgaswinning) is een vorm van georganiseerde misdaad”.

Steek dat maar in je slurf, NAM.
Piep.

*Bron: Interview ‘Vertrouw de arts, maar niet de pil die hij voorschrijft’ met Peter Gøtzsche in de Volkskrant 21 november 2015