Als er jarenlang niet naar je geluisterd is en plotseling wel, sta je even raar te kijken. Je hebt jarenlang gepraat, geroepen, geschreeuwd en niemand hoorde je. En dan opeens, van de ene dag op de andere, worden je gebeden verhoord. De gaswinning gaat naar nul.
Waar komt deze onverwachte draai vandaan? Een VVD-regering die maatschappelijk belang boven economisch belang zet, is even onwaarschijnlijk als mijn poes die opeens begint te praten. Het is al lang bekend dat het aardgas rond 2030 op zal zijn. De regering presenteert dan ook een bestaand feit als een overwinning voor Groningen. Een typische Rutte-truc om te verbloemen dat ze geen zin hebben de rekening van de versterkingsoperatie te betalen.
Ben ik te cynisch? Misschien, maar feit is dat mijn gebeden nog steeds niet verhoord zijn. Ik wil mijn rust terug, me veilig weten in mijn huis. Ik wil met andere dingen bezig dan wachten op de afhandeling van mijn schade of de dreiging van een verminkende versterking van mijn huis en mijn dorp. En ik wil dat niemand hier meer in hongerstaking hoeft te gaan om zijn recht te kunnen krijgen.
Het jaar 2030 is nog ver weg en de aardbevingen gaan ondertussen gewoon door. In Nederland kan de vlag uit, maar in Groningen nog lang niet.
De belangrijkste dwarsliggers zijn: de PvdA en de VVD. U kent ze wel, ze regeerden de afgelopen vier jaar het land. Met uitzondering van de provincie Groningen, daar was van regeren geen sprake, wel van pompen en verzuipen. PvdA en VVD zijn dus trouw gebleven aan hun eigen beleid. In de hoop hiermee het vertrouwen van de Groningers terug te winnen.
Aardbevingen in Groningen 