Toespraak Lambert de Bont bij afscheidsbijeenkomst Dialoogtafel

Dit is geen blog. Dit is de letterlijke weergave van de speech van Lambert de Bont. Geen woord aan toegevoegd. Alleen een zeer gemeend: dank je wel!

Groningen, 17 december 2015

Geachte commissaris van de Koning, geachte genodigden,

Het was Susan Top, voor wie velen van ons zoveel waardering hebben, die mij vroeg of ik hier vandaag iets zou willen zeggen. Ik heb vrij makkelijk ja gezegd, immers de Dialoogtafel ligt mij na aan het hart. Maar de Tafel wordt ten grave gedragen en vandaag nemen we afscheid. Ik realiseer me nu dat mij feitelijk werd gevraagd een in memoriam uit te spreken, zo u wilt een grafrede te spreken. Die stemming overheerst wel bij mij, maar toch ga ik dát niet doen. De tafel is ongelooflijk belangrijk geweest.

In mijn gedachten hadden we vandaag een afscheidssymposium moeten organiseren, een groot congres, waar uit de doeken gedaan zou worden wat wel en niet gerealiseerd werd en gerealiseerd had kunnen worden door de Tafel, en wat wel en niet gerealiseerd kan worden door de Nationaal Coördinator Groningen. Steeds twee korte inleidingen, met scherpe analyses, pro en contra, met gestructureerd debat aansluitend. Juist in deze week, waar het Kabinet op aangeven van de minister van EZ voorspelbare besluiten gaat nemen, zou dat een fantastisch tegengeluid geweest zijn. Voorspelbare besluiten, immers er zullen geen financiële tekorten ontstaan, zolang dit kabinet er is.

Welke onderwerpen zouden op het programma van dat congres aan de orde kunnen komen? Ik kan ze hier niet uitwerken. Maar ik wil u niet onthouden waar ik aan denk. Ik formuleer ze compact, in de stijl van de door mij verwachtte uitkomst van het debat met pro en contra, waar geconcludeerd zou worden:

– Dat alles om geld draait. Iedere afweging is ondergeschikt aan de financiële uitkomst, bij zowel de leiding van dit land als de leiding van Shell
-Dat niemand in Den Haag zich schaamt, noch voor de misleiding, noch voor de minachting voor de bewoners van het gaswinningsgebied
– Dat ook de vaste kamercommissie voor Economische Zaken het prima vindt dat om en nabij 10 miljard m3 gas voor lage prijzen verhandeld wordt om de Nederlandse schatkist te vullen. Immers Nederland is verslaafd geraakt aan de aardgasbaten
– Dat de adviezen van het Staatstoezicht op de mijnen niet opgevolgd worden
– Dat de adviezen van de Onderzoeksraad voor de Veiligheid niet opgevolgd worden
– Dat de door NAM gehanteerde modellen voor risicoanalyses niet deugdelijk zijn
– Dat het cultureel erfgoed in het gaswinningsgebied niet aardbevingsbestendig te maken is zonder de monumentale en cultuurhistorische waarden aan te tasten
– Dat lokale media bij gebrek aan onderzoeksjournalisten, en kwaliteit, bij voortduring kansen laten liggen de gaswinningsproblematiek richtinggevend aan de orde te stellen
– Dat het gaswinningsgebied binnen 5 jaar energieneutraal te maken is
– Dat de Overheidsdienst Groningen zich in effect gedraagt als bezettingsmacht in plaats van uitvoerders van ‘n Deltaplan
– Dat de Nationaal Coördinator Groningen gedwongen wordt zich te gedragen als zetbaas van Den Haag, in plaats van Deltacommissaris voor de Groningers
– ………… en ik kan zo nog wel even doorgaan.

In mijn gedachten had het Martiniplaza vandaag vol moeten zitten, werd er visie ontwikkeld en tegengeluid geproduceerd, en de deelnemers zouden vol energie weer huiswaarts gekeerd zijn.

conference-room-768441_1920Nee, vandaag gaat het over het afscheid van de Dialoogtafel, de Tafel die gaandeweg steeds meer bereidheid toonde stelling te nemen tegen alle dreiging die de gaswinning voor de bewoners met zich meebrengt. De Dialoogtafel had de potentie uit te groeien tot een zeer krachtig orgaan, dat in saamhorigheid zou bewaken dat de belangen van de bevolking gediend zouden worden, waardoor het vertrouwen in overheid en NAM hersteld kon worden. De hoogleraren Stoker en Winter analyseerden de betekenis van de Tafel en rapporteerden zeer positief. Vanzelfsprekend. Nog nooit eerder werd er direct gecommuniceerd met de leiding van de NAM en vertegenwoordigers van de minister van EZ.

Er verschenen gedegen studies over waar het NAM schadeprotocol aan moest voldoen, het Lysias-rapport. De Tafel produceerde een programma van eisen voor het Centrum Veilig Wonen, installeerde met het CVW een klankbordgroep, zette samen met de NAM bij APE een claimanttevredenheidsonderzoek uit, er werden gedegen gebieds-leefbaarheidsvoorstellen vastgesteld, alsook voorstellen voor verduurzaming van de woningen. Teveel om nu te memoreren.
De Tafel zag dat de omvang van de problematiek van nationaal niveau was en bepleitte de komst van een Deltacommissaris. Dit werd gerealiseerd. Maar wordt het er beter van?

Morgen zal het kabinet besluiten al dan niet met een nieuw winningsplan naar buiten te treden. De minister kwam eergisteren langs voor wat hij overleg pleegt te noemen, maar niet de kenmerken van overleg heeft. Het betreft een opsomming van mededelingen, waarop ter plekke beperkt gereageerd kan worden. Dat was zo bij de Dialoogtafel en is zo bij de Nationaal Coördinator Groningen, gesecondeerd door zijn Maatschappelijke Stuurgroep en Bestuurlijke Stuurgroep.

Dames en heren. Ik ga afronden. Tafelaars, voorzitters en staf van de Dialoogtafel, het was een enerverende periode. Velen van u hebben buitengewoon veel inzet getoond. Als er vals gespeeld werd, dan waren het mijns inziens vooral de vertegenwoordigers van de minister. Ook de weigerachtige houding van de lokale media om de Tafel krachtig te positioneren, mag niet onvermeld blijven. De tafelaars vertoonden onderling in toenemende mate solidariteit. Dank aan iedereen die zich oprecht heeft ingezet. De Dialoogtafel was uniek van opzet, verwachtingsvol, maar mocht helaas geen lang leven beschoren zijn.

Ik dank u voor uw aandacht.
Lambert G.M. de Bont
Groningen, 17 december 2015

Annemarie Heite stelt de goede vragen

Op de site De stille beving staan twee brieven: ‘Vragen over schadeherstel aan Kamp’ en ‘Bezorgheid over scholen in Bedum’. Geschreven door Annemarie Heite en gericht aan de belangrijkste spelers van het “gasspel”.

water-courses-3826059_1920Ik kom er maar gelijk voor uit: ik ben een fan van Annemarie. Ze bezit de gave van het woord en de rede, vermengd met charisma. Ze stelt in heldere taal de juiste vragen. Vragen die gesteld moeten worden, die anders in de brei van onderzoeken, tegengestelde informatie, dooddoeners en zoethouders, over het hoofd worden gezien.

Een paar voorbeelden:
Wat is de definitie van een complex geval?
Vindt de minister het verantwoordelijk dat er twee loketten zijn voor aardbevingsschade en zijn de burgers van Groningen zich hiervan bewust? (Wist u dat? Ik niet.)
Waar is de bewering: “De komende jaren wordt er nog geen zwaardere beving verwacht” op gebaseerd? (Dus in de jaren daarna wel?)
Op basis van welke en wiens richtlijnen (NAM of Overheid?) en welke bouwnormen gaan gebouwen versterkt worden?

Ze blijft netjes, vriendelijk en beleefd èn ze is razend.
Ze doet wat de dichteres Michelle Mailis zo prachtig heeft verwoordt.

Als je alleen maar dode buitenkanten tegenkomt,

als je niet meer weet waar je voeten gaan,

als je het gezicht dat je nadert bent vergeten,

ga dan tegen de stroom in, als de zalm,

met alle razernij die in je is.

Het water zal de stenen breken.

Met elkaar, met alle Groningers en niet-Groningers samen, zal het ons lukken de stenen te breken.

 

De handen van Kamp

De woorden van Kamp boeien me niet zo, maar zijn handen fascineren me.

Soms doe ik het geluid van de tv uit en kijk ik alleen maar. Naar een man die met onbewogen gelaat praat en praat en praat. Ik hoor niet wat hij zegt, maar ik zie zijn handen bewegen. Soms zitten ze in zijn zakken, vaak krapt hij ermee op zijn hoofd.

Henk_Kamp_2011_(1) (1)
bron: Wikipedia

Maar vaker nog gebaart hij ermee. Zijn linkerhand komt naar voren, zijn rechter voegt zich daarbij. Wat probeert hij duidelijk te maken? Aan de ene kant, aan de andere kant? Of misschien de ene hand geeft en de andere neemt? Of: aan alles zitten twee kanten en ik weet het ook niet meer?

Zijn handen bewegen naar elkaar toe en raken elkaar. Zoeken contact met elkaar. Proberen ze samen de touwtjes in handen te houden? Touwtjes die steeds verder uit zijn handen dreigen te glippen. Waar hij voor moet praten als Brugman met de blaren op de tong en de handen uit de broekzakken?

Ik weet het niet. Ik zie een man die krampachtig praat en beweegt, die koste wat het kost zijn gelijk wil halen. Ik zie een man die niet weet wat buigen is, ik zie een man die op barsten staat.

NAM weet niets van zorgplicht

Woordvoerder Moeksis van de NAM:

Maar we wisten helemaal niet dat we een zorgplicht hadden!
We dachten dat dat alleen gold voor de overheid!
Die moet toch voor de burgers zorgen, wij niet!
We zijn geen zorginstelling, we zijn gaswinners!
We kunnen toch niet overal op letten!
We hebben het al zo druk met pompen

Het is de schuld van de onderzoeksinstellingen!
Die deden veels te weinig!
Daar kunnen wij toch niets aan doen!
We wisten niet dat de veiligheid op het spel stond!
Daar was helemaal geen bewijs voor!
We kunnen toch geen sorry zeggen!
Want we wisten van niets!
Echies niet, we zweren het!
Au, niet slaan, au!