We hebben jaren moeten wachten op de parlementaire enquête gaswinning en nu is hij na zeven weken van verhoren alweer voorbij. Opnieuw moeten we wachten, nu op de commissie die het eindrapport gaat schrijven. In Groningen is het ondertussen ‘business as usual’. Het schadeloket blijft schade buiten het zogenaamde “effectgebied van een beving” afwijzen, bewoners wachten tevergeefs op het versterkingsrapport van hun huis en de aardbevingen gaan gewoon door. Mijn huis kraakte vandaag weer: Wirdum, 2.2 Richter.

Verder blijft het oorverdovend stil in Groningen en dat terwijl we nu zeker weten dat we willens en wetens bedonderd, voorgelogen en belazerd zijn. Dat roepen we al jaren, maar niemand luistert. Ook nu niet. Geen van de verantwoordelijken is na afloop van de enquête naar Groningen afgereisd om tegen ons te zeggen: “Mea culpa. Het is mijn schuld dat jullie levens verwoest zijn”.

Als ze niet zelf komen, gaan we ze maar halen. Ben van Beurden, Henk Kamp, Jeroen Dijsselbloem, Eric Wiebes, Mark Rutte en al die andere hoofdrolspelers in het gasschandaal. We zetten ze in hun eentje voor een zaal vol Groningers, zonder microfoon. Want die microfoons zijn voor ons, jong en oud. Om ons hart te luchten over wat ze ons hebben aangedaan. Luisteren zullen ze.

Eén voor één, zeven weken lang.