Blije gezichten in Groningen. Het eindrapport van de parlementaire enquêtecommissie gaswinning wordt in Zeerijp gepresenteerd. Wij hoeven dus niet naar Den Haag, want Den Haag komt naar ons. Voor wie niet weet waar Zeerijp ligt: u gaat in Loppersum over het spoor rechtdoor, de eerste weg rechtsaf en u bent er. Zeerijp staat bekend om zijn vele aardbevingen. Maar ook de Jacobuskerk mag er wezen. De majestueuze, hoog boven de Groningse klei uitstekende neo-romaanse kerk is, als je goed kijkt, vanuit Den Haag al te zien. Zo ver is Groningen dus niet.
Al zult u, politicus uit het westen, daar anders over denken. ‘Wat een pokke eind rijden’ hoor ik u al verzuchten als u bij Zwolle bent. Ik raad u trouwens sterk aan te gaan carpoolen, want De Diek’n ligt aan een klein landweggetje waar als het regent de modder u om de enkels spoelt. En dan is 200 meter teruglopen van uw auto naar de boerderij geen pretje, daar houdt u geen schone kleren bij. En u komt op televisie, vergeet dat niet.
Heb ik nog meer tips? Ja, rij niet gelijk terug naar het veilige westen, maar blijf nog even. Meng u onder de bewoners, de agrariërs, de ondernemers, de kinderen, hun juffen en hun meesters. Praat met ze, maar vooral: luister naar ze en vraag NOOIT, maar dan ook NOOIT “heeft u of heb jij wel eens een aardbeving meegemaakt”. Want dan heeft u er niets van begrepen en kan dat hele rapport de prullenmand in en bent u nog verder van huis. En wij ook.

Sinds die dag heeft de toren gezien hoe kinderen langs fietsten op weg naar de noodschool in het dorp. Hoe steeds meer mensen hun huis te koop zetten, omdat ze zich niet meer veilig voelden. Hoorde de toren gesprekken van bewoners over eindeloos wachten op een schade-inspectie, op een schaderapport, op een aannemer die de scheuren kwam herstellen.
Vandaag, 16 augustus 2017, kijk ik terug op vijf donkere jaren en vrees ik de jaren die komen gaan. Ik ben ervan overtuigd dat, als er niet ingegrepen wordt, het Groningse aardgas tot de laatste druppel opgepompt gaat worden. Koste wat het ons, bewoners van het ooit-prachtige Groningen, kost. Dankzij de bloedbroeders die geen maat weten te houden, staat er ook geen maat op de vernieling van onze levens en onze toekomst. We zijn vogelvrij.
