Bijgaande foto komt uit een artikel over de mentale gezondheid van de bewoners in het gaswinningsgebied. Daar is nogal wat om te doen. Is die gezondheid nou slechter, beter of gelijk aan de rest van Nederland? Is het aantal suïcides in Groningen nu hoger, lager of gelijk aande rest van Nederland? De deskundigen zijn het er niet over eens, daarom moet er meer onderzoek naar gedaan worden.
Het onderschrift van de foto is: iemand zit op een bankje. Een voor de hand liggende tekst, want dat is wat je letterlijk op de foto ziet. En daarmee een overbodige tekst.
Datzelfde geldt voor de nadere onderzoeken naar onze mentale gezondheid. Je hoeft maar naar ons te kijken en je ziet letterlijk onze uitputting, onze moedeloosheid, de kringen onder onze ogen, de wanhopige blik en de ingehouden boosheid die ons van binnen leeg vreet.
Het ligt voor de hand dat dat komt door de gaswinningsellende. Nader onderzoek is volstrekt overbodig.

Toch een schamel resultaat na al die (nationale en internationale) rapporten, onderzoeken en aanbevelingen die over onze hoofden uitgestrooid zijn. Dus wat nu? Dat ligt eigenlijk best voor de hand: de kloof moet overbrugd worden. Of er nu een hangbrug of viaduct komt maakt me niet uit. Volstorten met het puin van onze kapotte huizen mag ook. Als hij maar gedicht wordt. Als de politiek maar over de brug komt.
U kent ze vast wel, de steenmannetjes die wandelaars maken ter oriëntatie tijdens hun tocht. Stel nou dat elke steen staat voor een jaar aardbevingsstress, dan ziet mijn steenmannetje er zo uit. Hij staat nog overeind, hij wankelt bij flinke storm, maar valt nog net niet om.