Mijn dagelijks leven wordt beheerst door het nieuws over de aardbevingen, het gasbesluit, verontrustende rapporten en het regelen van de schade aan mijn eigen huis.
Ondertussen staat de wereld in brand, maar dat dringt nauwelijks tot me door. Hoe kan dat?
De aanslagen in Frankrijk zijn toch veel erger dan de aardbevingen in Groningen. Mag ik me wel zo druk maken over iets waar tot nu toe geen slachtoffers bij gevallen zijn.
Ja, zeg ik, dat mag. De aanslagen zijn – hoe erg ook – incidentele gebeurtenissen. Na een tijdje gaat (vrijwel) iedereen weer over tot de orde van de dag.
Voor aardbevingen geldt dit niet: ze zijn structureel aanwezig. Ze maken deel uit van de orde van de dag. Sterker nog: ze zijn de orde van de dag. Vrijwel dagelijks zijn er bevingen:
in 2013 gemiddeld eens in de drie dagen, in 2014 eens in de vier dagen.
Er valt niet omheen te leven en daardoor beheersen ze mijn dagelijks leven meer dan me lief is.