De Week van Freek is voorbij. Ik kon er niet bij zijn, was op vakantie. Een vakantie die ik niet verzet heb, toen ik hoorde dat Freek de Jonge actie kwam voeren voor Groningen. Eerlijk gezegd was ik er wat sceptisch over. Als het ons niet lukt, waarom zou het hem dan wel lukken?

Oh, wat heb ik spijt gekregen van mijn besluit. Wat zat ik ernaast. Vanaf de allereerste avond in de kerk van Godlinze gebeurde er iets ongekends. Er ontkiemde iets. Freek boorde een laag Groningse energie aan, die tot dan toe op ging aan frustratie, teleurstelling, machteloosheid en wanhoop.

Ik volgde het nieuws via de sociale media en werd erdoor gegrepen. Ik zag verbinding ontstaan, gezamenlijkheid, nieuwe hoop, gedeelde smart en gedeelde vreugde. Mijn hart maakte een huppeltje. Het kan dus toch!  We kunnen elkaar vinden, verschillen overbruggen en samen aan de slag gaan. We hadden er alleen even een zetje bij nodig.

Dank je wel Freek, voor de impuls die je Groningen gegeven hebt. We weten wat ons te doen staat en we gaan het ook doen.

Yes we can!