Ik ben erbij, als in januari 2014 het gemeentehuis in Loppersum wordt bestormd. Minister Kamp praat de bestuurders bij over de hoogte van de gaswinning, terwijl buiten zich een paar honderd Groningers hebben verzameld. Plus een handje vol tractoren. De sfeer is gemoedelijk, mensen groeten elkaar: “Hé, jij ook hier? Wat fijn”. Er wordt geroepen, gefloten en een enkele durfal gooit een ei tegen de ramen. De eierstruif druipt tergend langzaam naar beneden. Er staan dranghekken en er is ME aanwezig. Je weet het maar nooit met boze Groningers, moet iemand gedacht hebben.

We staan daar omdat na de aardbeving in augustus 2012 in Huizinge van 3.6 Richter, Minister Kamp het jaar erna extra veel gas heeft laten oppompen. Dit tegen het nadrukkelijke advies in van het Staatstoezicht op de Mijnen: te onveilig voor de bewoners. Kamp trekt zich er niets van aan, de aandeelhouders van Shell en ExxonMobil tevreden houden vindt hij belangrijker. En het spekken van de Staatskas natuurlijk.

Ik woon nog niet zolang in Loppersum en het heeft even geduurd voor ik door heb in wat voor wespennest ik terechtgekomen ben. De aardbeving in Huizinge is mijn ‘wake-up call’. De demonstratie bij het gemeentehuis mijn eerste activistische daad. Iedereen staat keurig achter de dranghekken, tot een paar mensen zich niet meer in kunnen houden, de dranghekken omgooien en dichterbij het gemeentehuis gaan staan. Veel mensen, ik ook, lopen met ze mee.

De reactie van de ME is schokkend. Alsof ze erop gewacht hebben, beginnen ze op de voorste mensen in te slaan. De sfeer verandert, mensen protesteren luid tegen het geweld, anderen bonken op de ramen. Daar blijft het bij. ’s Avonds zie ik in het journaal beelden van de demonstratie. Gefilmd vanuit het gemeentehuis ziet het er veel dreigender uit dan het in werkelijkheid was. Ja, we waren boos op Kamp, maar niemand was uit op geweld. Er heerste een ontspannen sfeer en ja, sommigen waren wat balloriger dan anderen.

Ik heb jarenlang niet meer aan deze demonstratie gedacht, tot ik de podcast ‘Gronings gas, gewonnen of verloren?’ beluisterde. De derde aflevering gaat over de vraag: 2013: wie draaide de gaskraan zo ver open? Een vraag waar we in januari 2014 geen antwoord op kregen (Kamp durfde niet naar buiten te komen) en alle jaren daarna ook niet. Op 27 juni starten eindelijk de openbare verhoren door de Parlementaire enquêtecommissie aardgaswinning Groningen. Eén van de doelen van de enquêtecommissie is om deze vraag beantwoord te krijgen. Henk Kamp moet op het matje komen.
Ik zal gekluisterd zitten aan het televisiescherm. Met een ei in mijn hand.