Ik lees Gasland – Nederland wordt wakker geschud, het net verschenen boek van Louis Stiller. Sinds 2010 woon ik in het hart van de Groninger gasregio. Ik had geen idee wat me te wachten stond, geen makelaar die me vertelde over de gaswinning en de aardbevingen. Ik ben niet de enige, lees ik in Gasland, Stiller zelf en anderen wisten het ook niet.

“We wonen niet in Nederland, we wonen in Gasland. Bevingen, schadeherstel en versterkingen gijzelen de levens, woningen, het landschap en de toekomst van honderdduizenden Groningers”.

Stiller introduceert het woord gasgijzeling en dat woord komt hard bij me binnen. Verdomd zo is het, we zijn met z’n allen gegijzeld. Hoe hard we ook op de muren bonken, hoe we ook gillen en roepen, in hongerstaking gaan of onze gijzelnemers dwars proberen te zitten, er komt niemand om ons te bevrijden. Logisch, want er zijn in dit drama alleen maar ‘bad guys’: de NAM, de Shell en de Staat. Tegen zoveel overmacht kan niemand op.

Het boek bestaat uit drie delen: Bevingsland; Hoe Nederland Gasland werd en Gasland voorbij. Ik heb alleen deel één nog maar gelezen, er is dus nog hoop. “Ergens moet een uitweg zijn” citeert Stiller de eerste zin van een lied van Bob Dylan. De laatste zin luidt: “Twee ruiters kwamen nader, de wind woei op volle kracht”. Dat moeten de ‘good guys’ zijn.

Ik lees gauw verder, want hulp is onderweg.