„Eindelijk is er na zes jaar weer perspectief, we zien ons huis nu weer groeien. Maar het is een dubbel gevoel. Wij wonen straks in een paleis, veel andere mensen zitten nog steeds in de shit.”

“En er is iets wat knaagt: ,,Ik voel me bijna schuldig dat het ons, via Heft in Eigen Hand, toevallig is gelukt. Wij wel een nieuw huis, mijn overbuurvrouw niet”.

Twee citaten uit het Dagblad van het Noorden, van bewoners bij wie na jaren strijd de versterking van hun huis eindelijk begonnen is/gaat beginnen. Het schuldgevoel begrijp ik, het is niet fijn om als een van de weinigen iets te krijgen en te zien dat een heleboel anderen (nog?) met lege handen staan. Maar het is niet terecht.

Het is namelijk niet jouw schuld dat je een van de weinigen bent. Nee, dat is het gevolg van het perverse systeem dat de overheid opgezet heeft, het verdeel- en heerssysteem waar we allemaal de dupe van zijn. Dit systeem is gebaseerd op zo lang mogelijk traineren en zo min mogelijk uitbetalen. Soms heeft een bewoner mazzel en pakt het gunstig uit. Maar vraag niet wat daaraan vooraf gegaan is, hoe lang het geduurd heeft en hoeveel zweet, bloed en tranen het gekost heeft om te krijgen waar je recht op hebt. Waar iedereen in Groningen recht op heeft. Zie het artikel: Moedeloos, wanhopig en zonder vertrouwen: nog steeds geen oplossing voor het gros van de Groningse bevingsslachtoffers uit de serie Ik Wacht.

Tegen de mensen die zich schuldig voelen wil ik zeggen: Het is niet jóuw schuld dat andere mensen nog steeds in de shit zitten. Doe het jezelf niet aan om na al die jaren van knokken en volhouden ook nog de last van een schuldgevoel mee te torsen.

Het schuldgevoel hoort bij de overheid die Groningen in de kou laat staan en steeds maar weer terugkomt op eerder gedane toezeggingen. Het zijn premier Rutte, ex-minister Kamp, minister Wiebes, minister Ollongren en al die andere hotemetoten die ’s nachts wakker horen te liggen van hun eigen onbekwaamheid, hun lege woorden en loze beloftes en het voorliegen van het land dat ‘alles in Groningen goed gaat’.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Ze zouden een voorbeeld aan jullie moeten nemen. Jullie tonen je schuldbewuste burgers met oog voor het leed van de ander. Ik zou willen dat onze bestuurders zich deze eigenschap eens eigen zouden maken. Ik zou willen dat onze bestuurders jullie last over zouden nemen. Dan zou het er in Groningen heel anders uit gaan zien en zouden jullie onbelast kunnen genieten van het vooruitzicht op een versterkt huis.