Voor de mensen die denken dat het in Groningen nu allemaal goed geregeld is, volgt hier teleurstellend nieuws. Ondanks de zonnige zomer, hangen er nog steeds gitzwarte wolken boven onze huizen en levens.

De afgelopen jaren is er een heel bouwwerk opgetuigd rond de afhandeling van gaswinningsschade. Ingewikkelde NAM-schadeprotocollen waarmee elke individuele schade van elke individuele gedupeerde beoordeeld wordt. Gek word je ervan als bewoner, van de langdurigheid en de stroperigheid van de schadeafhandeling.

Af en toe is er goed nieuws, als de Arbiter Bodembeweging (de informele rechtspraak ter bescherming van gedupeerden) de NAM een tik op zijn vingers geeft. Een moment van hoop, dat er toch nog zoiets als gerechtigheid bestaat in Groningen. Die opflikkering van hoop duurt altijd maar kort, want tegen de gladde juristen van de NAM kan niemand op, ook de arbiters niet. Ook daar word je gek van en doodmoe.

Het laatste woord is nog altijd aan de NAM, die als een aal zo glad elk ontsnappingsgaatje weet te vinden waarmee ze onder hun verantwoordelijkheid uit kunnen komen. Voor de goede orde: NAM = Nederlandse Staat + Shell + ExxonMobil. Dat u het maar even weet.

P.S. Sinds april 2017 ligt de schadeafhandeling stil, in afwachting van een nieuw schadeprotocol. Niemand merkt het verschil.