De NAM wil graag met een schone lei verder. Ik vind dat een goed idee. Daarom heb ik vandaag een vuurtje gestookt. Alle schaderapporten die ik sinds augustus 2012 heb ontvangen, heb ik verbrand. Ik ben een aardig tijdje bezig geweest. De planken in mijn kast, gereserveerd voor de NAM, zijn leeg. Ik heb ze gelijk maar even versterkt, want ze waren erg doorgezakt. Wokkels heb ik ervoor gebruikt, dus ze zijn nu weer veilig.

Mijn lei is schoon, wat nu? Het liefst hou ik hem schoon, maar ja, ik heb nog wat jonge schade liggen die ik niet gemeld heb. Geen zin in zo’n CVW-contactmens (m/v) die mij vriendelijk vertelt hoe vervelend ie (m/v) het voor me vindt. Ik kan daar rapporten over vol schrijven, maar ook die heb ik net verbrand.

Ik zit hier dus met lege handen. Nou ja, behalve dan die schone lei, wat scheuren in mijn huis en rooklucht in mijn haren. Wat bedoelt de NAM eigenlijk met zijn schone lei?  “Bewoners met openstaande schades krijgen een aanbod voor schadevergoeding”.  Ah mooi, dan hoef ik mijn jonge schade niet eens te melden, ik krijg gewoon een aanbod van ze. Fijn NAM, dat jullie eindelijk zonder gedoe de schade vergoeden. En dan ook nog ruimhartig. Toch?

Ik ben benieuwd wanneer ik mijn aanbod ontvang. Weet iemand wanneer het Sint-Juttemis is?