In december 2015 was ik het zat en schreef ik het Grote Nam Smoezenboek. De NAM verzon van alles om onder het vergoeden van schade uit te komen. Een slappe bodem, te zware zonnepanelen of boomwortels, C-schades waren het en niets anders.

In oktober 2016 zei de Rechtbank Assen: “De NAM moet álle schade als gevolg van de gaswinning vergoeden, behalve als de NAM kan bewijzen dat dit niet zo is.”
Verhip, dacht de NAM, dit gaat niet goed. Ze bedachten een list. “Weet je wat, we gaan gemelde schades buiten de contourlijn op een nieuwe manier inspecteren. Kijken of er andere oorzaken te vinden zijn”.

Buiten de contourlijn (ook wel ‘buitengebieden’ genoemd), had de NAM tot dan toe geweigerd schades te inspecteren. De bewoners hadden dus geen ervaring met inspecties.  De NAM verwachtte volop medewerking en zo is het ook gegaan. De bewoners waren -terecht- blij dat ze nu eindelijk serieus genomen werden.

Het vervolg is bekend. Ingenieursbureau Witteveen&Bos constateert dat schades uitsluitend te wijten zijn aan een slappe bodem, te zware zonnepanelen of boomwortels. Daarom wijst de NAM alle 1.800 claims af.  De bewoners zijn gepiepeld.

De cirkel is rond. De NAM begon met smoezen en de rechter zei: bewijs ze eerst maar eens. Dat heeft de NAM gedaan, middels een vuistdik rapport: C-schades zijn geen smoezen, maar ‘wetenschappelijk’ bewezen feiten. “Dank u, Witteveen&Bos, waar kunnen we het geld naar overmaken?”

De NAM heeft alleen één dingetje over het hoofd gezien.
Deze uitspraak van Fokko Oldenhuis, hoogleraar Recht aan de Rijksuniversiteit Groningen.

“Uiteindelijk geven juridische argumenten de doorslag. Niet de ingenieurs hebben het laatste woord, maar de rechter.” 

NAM, tot ziens in de rechtszaal.