Groningen wordt al jaren in slow-motion vernield door de gaswinning. Aardbevingen en bodemdaling zorgen voor duizenden beschadigde huizen en harten. Dit proces is al sinds 1993 aan de gang. Groningen wordt gesloopt. Wees solidair (het had ook u kunnen overkomen) en laat de Tweede Kamer NU weten dat u het niet eens bent met dit besluit. Dit kan bijvoorbeeld via Twitter @2eKamertweets. Vanmiddag wordt het besluit genomen.

De termijn om bezwaar aan te tekenen tegen het nieuwe gasbesluit 2016-2021 is inmiddels voorbij. Duizenden mensen hebben laten weten het niet eens te zijn met de voorgenomen toename van de gaswinning. Hieronder kunt u lezen waarom dit gasbesluit de nekslag voor Groningen betekent.

Wat in 1958 in gang is gezet, wordt in 2016 nog steeds voortgezet. Groningen wordt tot de laatste m3 aardgas uitgeknepen, zoals eerder Zuid-Afrika door de Shell werd leeggeperst. De fossiele rijkdom van Groningen betekent een rampspoed voor de bewoners van Groningen.

In 1958 werd het grootste gasveld van Europa gevonden, in de provincie Groningen. Een ongelooflijke vondst, want de financiële waarde van dit aardgas liep in de miljarden. Toen nog guldens, nu euro’s. Logisch dat de Staat er wel oren naar had om dit gasveld te gaan exploiteren. Hier viel geld te verdienen voor Nederland.

In 1963 werden exploitatieafspraken gemaakt tussen de Staat en de NAM (Nederlandse Aardolie Maatschappij) bestaande uit Shell en ExxonMobil. De inhoud van deze afspraken is deels geheim, waardoor tot op de dag van vandaag niet duidelijk is hoe de relatie tussen de NAM en de Staat er precies uitziet. Er hangt een sfeer van schimmigheid omheen.

Waar geen vraagtekens over bestaan is over het belang van Staat en NAM in de gaswinning: geld. Nederland is een handelsland en Shell & ExxonMobil zijn multinationals met aandeelhouders. Kassa! De plannen voor de gaswinning voor de komende 5 jaar liggen daarom alweer klaar en worden in oktober definitief vastgesteld.

Indertijd heeft niemand stilgestaan bij de mogelijke gevolgen van de gaswinning. Toen in 1986 de eerste aardbeving plaatsvond werd door NAM en Staat ontkend dat dit door de gaswinning kwam. Het heeft tot 1993 geduurd voordat die erkenning er, mondjesmaat, wel kwam. Achteraf gezien onbegrijpelijk dat hier in 1963 niet over nagedacht is. Door de grond zo te verstoren, kun je reacties uit de ondergrond verwachten. Inmiddels zijn er in Noord-Nederland al meer dan 1.000 aardbevingen geweest.

Aangezien het hoofddoel van Staat en NAM geld verdienen is (leveringszekerheid is hierbij een centraal woord, om geld te verdienen moet er immers geleverd worden), worden de bewoners van Groningen vooral als lastige factor gezien. Een factor waarmee enerzijds rekening moet worden gehouden (er mogen geen doden vallen, dan zijn de poppen aan het dansen), anderzijds zoveel mogelijk genegeerd.

De strategie die daarbij gehanteerd wordt is traineren, oftewel “tijdrekken en ontkennen”. Het ontkennen van de relatie tussen gaswinning en aardbevingen, het onderzoek op onderzoek doen, het minimaliseren van de bodemdaling, het negeren van de veiligheid van de Groningers, het afwijzen van aansprakelijkheid op basis van door de NAM zelf bedachte regeltjes, de NAM die zowel schadeveroorzaker als schadeafhandelaar is (denk aan de slager die zijn eigen vlees keurt) zijn voorbeelden hiervan. Alles in het teken van ‘pompen tot je een ons weegt’.

Ondertussen krijgt het volk af en toe wat kraaltjes en spiegeltjes toegeworpen in de vorm van zonnepanelen, speeltuintjes of een opgeknapt dorpshuis. Genoeg om ze rustig te houden, genoeg om de core-business niet in gevaar te brengen: handel drijven.

Dit is de situatie in Groningen anno 2016, 58 jaar na de vondst van het aardgas. Groningen, de provincie die tot de rijkste van Nederland gerekend wordt vanwege ditzelfde gas. De provincie die langzaam bezig is in de bodem te verdwijnen, waarbij het licht langzaam uit de ogen van de Groningers verdwijnt.

En nu ligt het volgende gasbesluit alweer klaar. Een besluit waarmee tot max 30 miljard m3 gas per jaar gewonnen kan worden, meer dan het huidige, door de Raad van State bevolen, maximum van 27 miljard m3. De NAM wil zelfs tot 33 miljard m3 gaan. Wat het effect hiervan op de ondergrond zal zijn laat zich raden. Als Staat en NAM, ondanks 1.000 aardbevingen, gewoon op de ingeslagen weg mogen doorgaan, is dat de nekslag voor Groningen.

Tot 11 augustus (niet toevallig midden in de vakantieperiode) kon er bezwaar gemaakt worden tegen dit nieuwe gasbesluit. Door iedereen in Nederland. Niet alleen in Groningen, maar ook in de rest van Nederland.

Mede-Nederlanders, het is puur toeval dat het aardgas in Groningen zit, het had ook elke andere provincie in Nederland kunnen zijn, dit had ook jullie kunnen overkomen.
Help ons daarom het uitpersen van Groningen te stoppen. Blijf solidair. Steun Groningen in de strijd om levenszekerheid en veiligheid.

Bedankt namens alle Groningers en niet-Groningers van Nederland

Bron: De gaskolonie, van nationale bodemschat tot Groningse tragedie. Auteurs: Margriet Brandsma, Heleen Ekker en Reinalda Start.